ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΤΗ Ν.ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ

Αναδημοσίευση από Ιό της Κυριακής (13/03/10)

Οταν πριν από δυο βδομάδες δημοσιευόταν το ρεπορτάζ μας για την υποδειγματική απεργία των αιγυπτίων αλιεργατών της Νέας Μηχανιώνας ("Κ.Ε" 28.2), δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πόσο γρήγορα ο σκληρός πυρήνας των εργοδοτών θα περνούσε από τις δικαστικές προσφυγές σε "δυναμικότερες" ενέργειες. Την ίδια ακριβώς μέρα με το άρθρο του "Ιού", πλοιοκτήτες και υποστηρικτές τους ξυλοκόπησαν στη μέση της κωμόπολης συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ κι ένα βουλευτή του ΚΚΕ που προετοίμαζαν συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τον αγώνα των αλιεργατών. Οι ίδιοι "αγανακτισμένοι ψαράδες" εμπόδισαν την επομένη μια δεύτερη συγκέντρωση, ενώ το βράδυ της 1ης Μαρτίου μερικές δεκάδες τραμπούκοι εξαπέλυσαν κανονικό πογκρόμ, εισβάλλοντας στα σπίτια αιγυπτίων απεργών, ξυλοκοπώντας αδιακρίτως και στέλνοντας έναν τουλάχιστον απ' αυτούς στο νοσοκομείο. Η τελευταία αυτή επιδρομή είχε ανοιχτά ρατσιστικό χαρακτήρα, καθώς μεταξύ των Αιγυπτίων που δέχτηκαν επιθέσεις στα σπίτια τους συμπεριλαμβάνονται και άσχετοι με την απεργία στις μηχανότρατες (π.χ. εργάτες σε εργοστάσια της περιοχής). Την αλυσίδα κλείνει -προς το παρόν- μια επιδρομή "διαφώτισης" χρυσαγιτών στην κωμόπολη, την περασμένη Κυριακή (7.3).

Οσα ΜΜΕ μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν με τα γεγονότα, κατά κανόνα αναπαρήγαγαν ασχολίαστες τις δηλώσεις του προέδρου των πλοιοκτητών της κωμόπολης (και προέδρου της Πανελλήνιας Ενωσης Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας), Δημήτρη Νταουλτζή. Ο τελευταίος ισχυρίστηκε ότι στην πραγματικότητα "δεν υπάρχει απεργία" κι οι αγανακτισμένοι πλοιοκτήτες πήγαν απλώς "να ζητήσουν από τους εκπροσώπους του ΠΑΜΕ να πάψουν να εξαπατούν την κοινή γνώμη". Κανείς δεν αναρωτήθηκε, πώς είναι δυνατό μια "ανύπαρκτη" απεργία να προκαλεί τόσο ακραίες αντιδράσεις.

Εντελώς διαφορετική εικόνα από τους ισχυρισμούς των εργοδοτών, κι οφθαλμοφανώς αντιπροσωπευτικότερη της ψυχολογίας τους, μας δίνουν οι δημόσιες δηλώσεις της ηγεσίας του μοναδικού πολιτικού χώρου που τάχθηκε ρητά στο πλευρό τους - του ΛΑΟΣ της Νέας Μηχανιώνας: "Ο κόσμος αντιδρά στην απεργία γιατί εδώ και τρεις μήνες δεν λειτουργεί τίποτα", εξηγεί στον ομόφρονα "Ελεύθερο Κόσμο" (7.3) ο τοπικός επικεφαλής της νεολαίας (και μέλος της Κ.Ε.) του κόμματος. "Αυτοί που επιτέθηκαν στο ΠΑΜΕ είναι καπεταναίοι. Οι άνθρωποι είναι εξαγριωμένοι. Βλέπουν ότι πίσω από τους Αιγυπτίους είναι τα ακροαριστερά κόμματα, που προκαλούν. [...] Ο κόσμος λένε 'φτάνει μέχρι εδώ'. Στην αρχή ήταν κύριοι, αλλά τώρα δεν αντέχουν άλλο. Πρέπει οι Ελληνες αλιεργάτες να πάρουν την δουλειά στα χέρια τους και όχι οι Αιγύπτιοι. [...] Οσο συνεχίζεται η απεργία, δεν ξέρω πού θα φτάσουν τα πράγματα με τους καπεταναίους, εννοώ σε ποιό βίαιο σημείο. [...] Στεκόμαστε ως κόμμα να μη γίνουν επεισόδια, αλλά δεν ξέρουμε μέχρι ποιό σημείο φτάνει η υπομονή των ανθρώπων".

Μια δεκαπενταριά πλοιοκτήτες κι άλλοι τόσοι τραμπούκοι δύσκολα μπορούν βέβαια να θεωρηθούν ως "ο κόσμος" μιας κωμόπολης δέκα χιλιάδων κατοίκων. Οσο για τους "Ελληνες αλιεργάτες", είναι ο ίδιος ο κ. Νταουλτζής αυτός που έχει αναγνωρίσει δημόσια την έλλειψή τους, ως αιτία της απασχόλησης των (ειδικευμένων) αιγυπτίων ψαράδων. Αν κάτι αξίζει να κρατήσουμε, αυτό είναι η απροκάλυπτη (έστω και σε τρίτο πρόσωπο) επίκληση της "δικαιολογημένης βίας" ενάντια σε απεργούς, τη νομιμότητα του αγώνα των οποίων έχει αναγνωρίσει ακόμη και το πρωτοδικείο.