ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΨΑΡΑΔΩΝ

Η απεργία των αιγύπτιων ψαράδων της Μηχανιώνας έλαβε ουσιαστικά τέλος. Πέρα απ' τις λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με τις τελικές αποφάσεις των δικαστηρίων (έφεση της πλοιοκτησίας κατά του "νόμιμου" της απεργίας και τ' ασφαλιστικά μέτρα του σωματείου ενάντια στη νομιμοποίηση της απεργοσπασίας) αλλά και τη στάση που πρόκειται να εμφανίσει το ΚΚΕ, ο αγώνας -τουλάχιστον με τη μορφή της απεργίας- δεν υφίσταται πλέον στην πράξη. Μικροί αριθμοί απεργοσπαστών που έφτασαν μέσα στις γιορτές στο χωριό διώχτηκαν απ' τους απεργούς αλλά η ευκαιρία των ημερών παραήταν καλή για να χαθεί απ' τ' αφεντικά. Μεγαλύτεροι αριθμοί απεργοσπαστών από άλλα λιμάνια της Ελλάδας έφτασαν τελευταία στη Μηχανιώνα αλλά και σε λιμάνια της Χαλικιδικής -στα οποία είχαν δέσει κάποιοι πλοιοκτήτες- χωρίς να συναντήσουν ουσιαστική αντίδραση. Μια σειρά παραγόντων (που θα παρουσιαστούν δημόσια στην ώρα τους έτσι ώστε αυτό να γίνει με τον τρόπο που πρέπει να γίνει) οδήγησαν λοιπόν τους ψαράδες στο ν' αρχίσουν σιγά σιγά να γυρίζουν στη δουλειά τις δυο-τρεις τελευταίες μέρες ή να ψάχνουν ατομικές λύσεις. Όλα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια του απεργιακού αγώνα που κράτησε πάνω από τρεις μήνες δεν επιτρέπουν ούτε μοιρολόγια, ούτε κουβέντα με όρους ήττας. Το πρώτο βήμα -που προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς από μας- έχει γίνει κι υπάρχουν αρκετοί λόγοι που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δε θα είναι και το τελευταίο...

ΑΦΙΣΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΙΑ

Οι πλοιοκτήτες της Μηχανιώνας προσπάθησαν να μεταφέρουν χτες (27/3) το βράδυ 12 αιγύπτιους ψαράδες απ' το Κερατσίνι στη Θεσσαλονίκη με λεωφορείο των ΚΤΕΛ. Ξεπερνώντας την αρχική σύγχυση των αντικρουόμενων πληροφοριών οι απεργοί ειδοποίησαν έγκαιρα κι η κινητοποίηση είχε ως αποτέλεσμα τη μη πραγματοποίηση του σχεδίου των αφεντικών. Από νωρίς κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στον κεντρικό σταθμό των ΚΤΕΛ, στο σιδηροδρομικό σταθμό αλλά και στο δεύτερο τέρμα των λεωφορείων της Μοναστηρίου ώστε ν' αποκλειστεί κατά το δυνατόν η άφιξη των απεργοσπαστών. Μέλη του ΠΑΜΕ, της συνέλευσης αλληλεγγύης αλλά κι άλλων ομάδων έλεγχαν τους παραπάνω χώρους παράλληλα με τους απεργούς που είχαν καταφτάσει απ' τη Μηχανιώνα. Αργά το βράδυ, ο κύριος όγκος του κόσμου συγκεντρώθηκε στον κεντρικό σταθμό των λεωφορείων -το πιθανότερο σημείο άφιξης των απεργοσπαστών- χωρίς ν' αφήσει από τον έλεγχό του και τ' άλλα δύο σημεία. Στις δύο το λεωφορείο έφτασε στο σταθμό κι ο "διάλογος" μεταξύ των απεργών ψαράδων και των υποψήφιων απεργοσπαστών είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι δεύτεροι επιτηρούμενοι σε "χώρο υποδοχής" μέχρι να πάρουν το πρώτο δρομολόγιο για την Αθήνα. Η δικαιολογία που προβλήθηκε απ' την πλευρά τους ήταν πως δε γνώριζαν πως θα δουλέψουν για τους Μηχανιώτες πλοιοκτήτες αλλά για άλλους της Β. Ελλάδας. Οι 4 πλοιοκτήτες που θα τους συνόδευαν ειδοποιημένοι γι' αυτό που θα συνέβαινε άλλαξαν δρομολόγιο παρατώντας τους 12 μόνος τους ενώ ο οδηγός του βαν που θα τους μετέφερε βλέποντας τον κόσμο να συγκεντρώνεται μετά από λίγο στο σιδηρ. σταθμό έφυγε κάπως "βιαστικά" μ' αποτέλεσμα να τρακάρει μερικά μέτρα πιο κάτω. Σε γενικές γραμμές και παρά τις αρχικές αντικρουόμενες πληροφορίες που συλλέγονταν για τις κινήσεις αφεντικών κι απεργοσπαστών, ο κόσμος ήταν πολύς, ανταποκρίθηκε άμεσα κι αποτελεσματικά μένοντας ως αργά το βράδυ δίνοντας μια καλή απάντηση στην πλοιοκτησία. Αν απ' την άλλη πλευρά, ο σχεδιασμός των αφεντικών εξαντλείται σε τέτοιους είδους κινήσεις τότε τα πράματα ίσως να μην είναι και τόσο εύκολα γι' αυτούς.

Βέβαια, με συμμάχους τον ΟΑΕΔ που έδωσε το πράσινο φως για τη νομιμοποίηση των προσλήψεων (παρά τ' ότι η απεργία είναι προς το παρόν "νόμιμη") και το Υπουργείο Απασχόλησης, οι πλοιοκτήτες άρχισαν κι απασχολούν Βούλγαρους αλιεργάτες σε μια προσπάθεια να γίνει η αρχή και ν' ανοίξει ο δρόμος για το σπάσιμο της απεργίας. Το σωματείο των αιγύπτιων αλιεργατών κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον αυτών των ενεργειών όμως η εκδίκασή τους πήγε για τις 14 Απρίλη.

Ο τρόπος που θ' αντιμετωπιστούν οι κινήσεις των αφεντικών και των κρατικών τους συμμάχων απ' την πλευρά των απεργών θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό και τις εξελίξεις.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Συζήτηση σχετικά την εξέλιξη της απεργίας με αλιεργάτες από τη Μηχανιώνα και συναυλία αλληλεγγύης με συμμετοχή των Θ.Παπακωνσταντίνου, Κ.Θεοδώρου, Renovatio, VIC, 'Roundlights, Παρασκευή 26/3-Πολυτεχνείο.

ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ TΩΝ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΖΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

Μια σημαντική νίκη των εγκαταλειμμένων ναυτικών του Aetea.

Μια αρχή για το κίνημα αλληλεγγύης

Στις 10 Μαρτίου οι αγωνιζόμενοι ναυτικοί του φορτηγού πλοίου Aetea Sierra έλαβαν τμήμα των οφειλόμενων από τον Ιούλιο μισθών τους και σταδιακά προωθείται η επιστροφή τους στις χώρες τους και τις οικογένειές τους, έπειτα από εννέα μήνες εγκατάλειψης.

Είναι η νικηφόρα έκβαση ενός αγώνα πέντε μηνών, που πέρα από την εργοδοτική αδιαλλαξία είχε να αντιμετωπίσει την απομόνωση της «πλωτής φυλακής» στο αγκυροβόλιο του Πειραιά, 6 μίλια από την ακτή, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης χωρίς κατάλληλη τροφή,νερό και θέρμανση, τον κίνδυνο από την επί μέρες παραμονή τους χωρίς καύσιμα.

Είναι η δικαίωση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης που συγκροτήθηκε από την Ένωση Φιλιππινέζων Εργαζομένων Κασάπι, οργανώσεις δικαιωμάτων και αλληλέγγυους εργαζόμενους και λειτούργησε με σκοπό τη δημοσιοποίηση, την υλική και ηθική στήριξη, τον συντονισμό της αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους ναυτικούς.

Είναι πάνω από όλα μια μεγάλη νίκη για όλους τους εγκαταλελειμμένους αλλοδαπούς ναυτικούς, μια απόδειξη της δύναμης της ενότητας, της αποφασιστικότητας και της αλληλεγγύης των εργαζόμενων, ακόμη και στις ακραίες συνθήκες επισφάλειας και εκμετάλλευσης που αντιμετωπίζουν οι αλλοδαποί ναυτικοί στα πλοία με σημαία ευκαιρίας.

Ο αγώνας των ναυτικών του Aetea Sierra πέτυχε την εφαρμογή της απόφασης του Πρωτοδικείου Πειραιά που επιδίκασε τους οφειλόμενους μισθούς βάσει της ελληνικής Συλλογικής Σύμβασης και ως εκ τούτου οι μισθοί είναι σημαντικά υψηλότεροι από όσα όριζαν οι συμβάσεις εργασίας που οι ναυτικοί υπέγραψαν στις χώρες τους. Για αυτό, η υπόθεση του Aetea Sierra αποτελεί ένα σημαντικό προηγούμενο για αντίστοιχες περιπτώσεις εγκατάλειψης πλοίων και πληρωμάτων στα ελληνικά ύδατα, καθώς
αποτελεί επί της ουσίας αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων σε Έλληνες και αλλοδαπούς ναυτεργάτες, ανεξάρτητα από τη σημαία του πλοίου ή την εθνικότητα του πληρώματος.

Οι αγωνιζόμενοι ναυτικοί και η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης χαιρετίζουν όσες και όσους συμπαραστάθηκαν και στήριξαν τον δύσκολο και πολύμηνο αγώνα τους, τις ελληνικές και διεθνείς οργανώσεις που συνυπέγραψαν τα αιτήματά τους, τους δημοσιογράφους που κάλυψαν την υπόθεση, τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έθεσαν το ζήτημα στη βουλή, την Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού, όλους τους αλληλέγγυους ανθρώπους που ήρθαν στα γεύματα αλληλεγγύης και στήριξαν το απεργιακό ταμείο, όλους όσους διαδήλωσαν μαζί στην αντιρατσιστική διαδήλωση της 5ης Μαρτίου.

Από την πλευρά τους, οι ναυτικοί του Aetea Sierra θα συμβάλλουν με το ποσό των 450 ευρώ που παρέμεινε στο ταμείο αλληλεγγύης στη στήριξη της μεγάλης απεργίας των συναδέλφων τους στη Μηχανιώνα, των Αιγύπτιων αλιεργατών που δίνουν έναν σκληρό αγώνα για την αξιοπρέπεια κάθε ναυτικού και κάθε εργαζόμενου.

Συνεχίζουμε μέχρι την οριστική νίκη, την πληρωμή του συνόλου των οφειλόμενων μισθών και τον επαναπατρισμό όλων των ναυτικών.

Αθήνα, 16/3/2009

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ

Αυτό που έμεινε στη μέση δηλ. το μοίρασμα του κειμένου απ' την πλευρά της συνέλ. αλληλ. που απευθύνονταν στους κατοίκους της Μηχανιώνας ολοκληρώθηκε σήμερα το πρωί. Ομάδα τριάντα συντρόφων μοίρασε 400 κομμάτια στο χωριό. Δυο-τρεις αρνήσεις, κανένα παρατράγουδο, κάποιες ενθαρρυντικές χειρονομίες απ' την πλευρά των κατοίκων, αρκετή ανοχή που στην παρούσα μας είναι πολύτιμη... Το χωριό δεν ανήκει στους Νταουλτζήδες όπως οι ίδιοι κραύγαζαν κι αυτό είναι κάτι που κατακτιέται. Κάθε παράμετρος της παρέμβασης μετρήθηκε στον απόλυτο βαθμό απ΄την πλευρά των αλληλέγγυων. Μυαλό, μάτια κι αυτιά, όλα ανοιχτά...


ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ

Οι αιγύπτιοι ψαράδες που απεργούν απ' τις αρχές του Γενάρη δεν είναι άγνωστοι στους κατοίκους της Μηχανιώνας! Ζουν και δουλεύουν για πολλά χρόνια δίπλα τους, παράγοντας ένα μεγάλο μέρος του πλούτου των αφεντικών, κουβεντιάζουν με τους ντόπιους για την καθημερινότητα και τα προβλήματά τους όσο τους επιτρέπει η δύσκολη δουλειά τους κι αποτελούν εκ των πραγμάτων κομμάτι του χωριού. Σαν εργαζόμενοι βρίσκονται τώρα σε μια θέση παρόμοια πιθανώς μ' αυτήν που κάποτε βρέθηκαν ή θα βρεθούν στο μέλλον και πολλοί εργαζόμενοι της Μηχανιώνας, έλληνες και μετανάστες: απεργούν για να καλυτερέψουν τις συνθήκες της ζωής τους και παλεύουν για την αξιοπρέπειά τους!

Οι Μηχανιώτες σαν κομμάτι του ξεριζωμένου προσφυγικού πληθυσμού ξέρουν την ιστορία από πρώτο χέρι. Ακολούθησαν τη μοίρα των πάνω από δυο εκατομμυρίων ανθρώπων -χριστιανών και μουσουλμάνων- που μετακινήθηκαν βίαια απ' τη μια πλευρά του Αιγαίου στην άλλη. Βίωσαν στο πετσί τους τα εθνοκαθαρτικά πειράματα του Κεμάλ και του Βενιζέλου που με την προτροπή των Δυτικών Δυνάμεων μετέφεραν αναγκαστικά ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων μακριά απ' τις εστίες τους, στις οποίες κατοικούσαν για αιώνες, με μοναδικό σκοπό να έχουν "ήσυχο το κεφάλι τους" οι άρχουσες τάξεις σ' Ελλάδα και Τουρκία. Οι Μηχανιώτες καθώς κι οι υπόλοιποι πρόσφυγες άκουγαν από πρώτο χέρι, απ' τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους, για πολλά χρόνια την ιστορική αλήθεια: ήρθαν σε μια "πατρίδα" που δεν τους περίμενε μ' ανοιχτές αγκάλες. Και ρατσισμό γνώρισαν -σε πολλές περιπτώσεις- απ' τους ντόπιους και τις χειρότερες δουλειές έκαναν τα πρώτα χρόνια και το φόβο που σκορπά ο "ξένος" κι ο "διαφορετικός" ένοιωσαν και με δυο λόγια έζησαν με πολλούς τρόπους την εκμετάλλευση που υφίσταται αυτός που φτάνει κάτω απ' αυτές τις συνθήκες σ' ένα καινούργιο μέρος για να ξαναστήσει τη ζωή του. Οι πρόσφυγες ήταν αυτοί που γέμισαν τα εργοστάσια στ' αστικά κέντρα, χτίζοντας το μικρό "ελληνικό θαύμα" της εκβιομηχάνισης στις δεκαετίες του ΄20 και του '30. Τα χαμηλά τους μεροκάματα -αποτέλεσμα της τεράστιας πίεσης να δουλέψουν για να ζήσουν τις οικογένειές τους- γέμισαν τις τσέπες των βιομηχάνων που με τίποτα βέβαια δε θ' άφηναν ένα τεράστιο εφεδρικό εργατικό στρατό να πάει ανεκμετάλλευτος. Οι πρόσφυγες έμαθαν με δυο λόγια τι σημαίνει να σε πατάνε στην ανάγκη, στις πόλεις, στα χωράφια και στη θάλασσα κι όποιος το ζήσει αυτό μια φορά δεν έχει την πολυτέλεια να το ξεχάσει. Έμαθαν όμως και κάτι άλλο: ν' αγωνίζονται ομαδικά, να παλεύουν με πάθος και σε πολλές περιπτώσεις να νικάνε στους πολυάριθμους αγώνες και στις δυναμικές απεργίες που έλαβαν χώρα στη συνέχεια, αφήνοντας σαν κληρονομιά όλα αυτά που οι μεταγενέστεροι θεωρούν ως "δικαιώματα" τους - όσα τουλάχιστον δεν πήραν ακόμα πίσω τ' αφεντικά με δικαιολογία την κρίση του συστήματος. Πολλοί απ' αυτούς μπήκαν στην πρώτη γραμμή των ταξικών συγκρούσεων που ακολούθησαν την άφιξή τους στην Ελλάδα κι έδωσαν ακόμα και τις ζωές τους για την υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, μαθαίνοντας για τα καλά τη βία των χωροφυλάκων της "μητέρας-πατρίδας". Αυτή είναι η αλήθεια των απλών ανθρώπων και δεν πρόκειται να ξεχαστεί όσους τόνους πατριωτικής λάσπης ή επίσημης κρατικής ιστορίας κι αν ρίξουν πάνω της τ' αφεντικά κι οι έμμισθοι υπάλληλοι-γραφιάδες τους!

Τώρα που ένας τέτοιος αγώνας, η απεργία των αιγύπτιων ψαράδων, βρίσκεται σ' εξέλιξη δίπλα τους, το κομμάτι εκείνο των Μηχανιωτών που ούτε την ιστορία του ξεχνά αλλά και ανάλογη εμπειρία διαθέτει από παρόμοιες κινητοποιήσεις δε θα μείνει αδιάφορο. Και πολύ περισσότερο δεν πρόκειται να πιαστεί στο δόκανο που στήνουν οι λαϊκιστές φασίστες με τις γραβάτες που αράζουν στα έδρανα του κοινοβουλίου ή οι νεοναζιστικές συμμορίες που από κοινού κραυγάζουν πως για τη βαρβαρότητα που βιώνουμε δε φταίει η ακόρεστη δίψα των αφεντικών για ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη αλλά οι ξένοι εργάτες κι οι μετανάστες. Ούτε η Μηχανιώνα μετατράπηκε ξαφνικά σε χωριό φασιστών, ούτε οι κάτοικοί της έπαθαν συλλογική ιστορική αμνησία! Γνωρίζουν καλύτερα απ' τον καθένα τις συνθήκες κάτω απ' τις οποίες ξεκίνησε ο αγώνας των απεργών για το μεροκάμματο, γνωρίζουν τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα και τον τρόπο που αυτά διαπλέκονται μεταξύ τους, γνωρίζουν τέλος ότι ο αγώνας των ψαράδων "υποκινείται" απ' την ανάγκη κι όχι απ' τα κόμματα της αριστεράς ή τους αναρχικούς. Η πάλη για το ψωμί και την αξιοπρέπεια δε γνωρίζει σύνορα κι είναι στην ουσία της η ίδια όπου κι αν διεξάγεται: στη Μηχανιώνα από αιγύπτιους ψαράδες, στη Μανωλάδα και στον ιταλικό νότο από ασιάτες κι αφρικανούς εργάτες γης, στο Παρίσι απ΄ τους γάλλους εργαζόμενους στα ΙΚΕΑ, στα εργοστάσια της Θεσσαλονίκης από έλληνες εργάτες που βλέπουν τ' αφεντικά να ξεσαλώνουν με πρόσχημα την κρίση λες και προηγουμένως τους καλούσαν να μοιραστούν μαζί τα υπέρογκα κέρδη τους… Το ζήτημα δεν είναι αν οι απεργοί ψαράδες είναι οι καλύτεροι ή οι χειρότεροι άνθρωποι του κόσμου. Αυτό που δεν μπορεί όμως να συμβαίνει είναι το να μετατρέπονται μέσα σε μια νύχτα από "καλά παιδιά" σε "μιάσματα που μολύνουν τον τόπο" ή σε κλέφτες κι εκβιαστές κι αυτή η μεταστροφή να συμπίπτει χρονικά με το ξεκίνημα του αγώνα τους. Αυτοί που προωθούν την άποψη ότι όσο δουλεύουν χωρίς να μιλάνε όλα πάνε πρίμα αλλά μόλις σηκώσουν κεφάλι γίνονται καθάρματα που πρέπει να "μαζέψουν τα κουρέλια τους και να μας αδειάσουν τη γωνιά" έχουν κάθε λόγο να το φωνάζουν: αφεντικά που λιγουρεύονται φτηνότερα αλλά και πιο φοβισμένα εργατικά χέρια, φασίστες που ψαρεύουν σε θολά νερά, κυβερνητικοί που συνδέονται άμεσα με την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων… Με τίποτα όμως δεν μπορεί να γίνει πιστευτό πως το σύνολο των κατοίκων του χωριού ταυτίζεται μ' όλα τα παραπάνω όπως και τ' ότι όσοι εμπορεύονται το φόβο ή ξερνάνε απειλές μιλάνε εξ' ονόματος όλων των Μηχανιωτών!

Ούτε για λογαριασμό των απεργών επιθυμούμε να μιλήσουμε, ούτε υποδείξεις στ' αφεντικά και στους πλοιοκτήτες θα κάνουμε. Άλλωστε οι δεύτεροι απέδειξαν και θα τ' αποδείξουν και στο μέλλον πως τα συμφέροντά τους ξέρουν πολύ καλά να τα υπερασπίζονται. Αυτό που δηλώνουμε ανοιχτά είναι ότι σταθήκαμε και θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι τόσο στον αγώνα των αιγύπτιων ψαράδων όσο και σ' οποιοδήποτε αγώνα διεξάγεται μ' όρους αξιοπρέπειας ενάντια στην εκμετάλλευση. Κι αυτό έγινε, γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται κόντρα σε κάθε διαχωρισμό με βάση τα σύνορα, την εθνικότητα, τη γλώσσα και τη θρησκεία ώσπου να στείλουμε οριστικά το βάρβαρο κι εγκληματικό σύστημα της εκμετάλλευσης εκεί που ανήκει: στο παρελθόν!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΨΑΡΑΔΩΝ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ

Συνέλευση Αλληλεγγύης